Dit kunstobject is gemaakt van gevonden glasscherven gevormd tot vleugels die naar mijn idee iedereen heeft, maar die nog niet iedereen durft te zien en vooral te gebruiken. Het beeld inclusief sokkel is ong. 55 cm hoog en 35 cm breed en geschikt voor binnenruimten.
Over het materiaal; ik vond prachtige glasscherven die op straat lagen, waar iedereen zomaar aan voorbij liep… als diamanten glinsterend in de zon deden ze me denken aan het sprookje van Godfried Bomans ‘De rijke bramenplukker’.
Als klein meisje hoorde ik dit verhaal op de basisschool als onderdeel van de godsdienstles waar we toen dagelijks mee startte. Als dromer en beelddenker beleefde ik dit verhaal in mijn fantasie heel intens mee en begreep nooit waarom niemand zag wat de bramenplukker wel zag? Ik vond het ook oprecht heel verdrietig dat de mensen deze rijkdom niet konden zien. Hoe ouder ik word, hoe frequenter dit verhaal in mijn gedachten lijkt terug te komen…mijn wens is dat ik de bramenplukker kan helpen om de mensen de schoonheid wèl te laten zien! Nu is het voor mij tijd om dit verhaal een podium te geven en te eren met dit kunstwerk.
Juist nu de polarisatie in de wereld op basis van de vele versplinterde waarheden zijn hoogtepunt lijkt te bereiken. Juist nu wil ik mensen bewust maken van het feit dat alles een eigen keuze is, ook hoe je naar de dingen des levens kijkt en ze zelf interpreteert. Ook uit scherpe, vieze en afgedankte scherven van de straat kan schoonheid oprijzen. Mijn wens is dat mensen weer terug gaan naar het doorvoelen van wat hun eigen waarheid en essentie is in plaats van het te laten afhangen van wat er buiten zichzelf plaatsvindt… dit zal naar mijn idee de ultieme duurzaamheid vanuit innerlijke motivatie in beweging zetten. Een betere wereld begint naar mijn idee toch echt bij jezelf en niet bij de rest…